HOMO HYGROPHILOUS

Czym byłoby życie bez wody?
i czy w ogóle byłoby?
To przecież w niej powstało
i to tutaj,
poczęło się różnicować i rozwijać.

Jednak, aby ewoluować dalej,
musiało ją opuścić
– zabierając przy tym
sporą jej ilość
zaczerpniętą
w komórkach,
tkankach,
organach.

Tak też rodzący się człowiek,
aby móc dalej wzrastać,
opuszcza
środowisko matczynego
płynu owodniowego,
przyswajając sobie,
zatrzymane w organizmie
75% H2O.

Późniejsza historia
naszego podążania przez życie,
to już powolne
wytracanie
owej wewnętrznej wilgoci.

W drodze
od oseska do starca,
wyczerpujemy
aż jedną trzecią
z tego
rezerwuaru.

To tak,
jakbyśmy najpierw
musieli się rozeschnąć,
aby następnie
móc
przesypać się
w Klepsydrze Czasu.

Wypełniając przy tym
drugą część biblijnego memento:
…et in pulverem reverteris
…i w proch się obrócisz.